Nacionalizam kao idejni tip predstavlja sintetičku težnju svih društvenih klasa jednog naroda na osnovi etničkog rodbinstva, zajedničkog jezika, iste kulture, iste prošlosti i budućnosti. Nacionalizam se pokazao kao moćan instrument atlantističke geostrategije. Moderni nacionalizam nastao je u 19. veku, u okrilju zapadne buržoazije, nezadovoljne svojim tadašnjim društvenim položajem. Nacionalizam je podstican i radi razbijanja tadašnjih monarhija i hrišćanskog sistema vrednosti. Pošto je nacionalizam zasnovan na principu „krv iznad tla” (tvorevina atlantista), sasvim je logično da su upravo takav nacionalizam zapadne sile podsticale kod Srba. Večna nadahnutost Srba da prkosi i da odoleva lako se kasnije razbuktala u plamen nacionalizma početkom 90-ih. Odricanje od sopstvene nacije i prihvatanje mondijalizma vodi ka uništenju jednog naroda, identiteta pojedinaca i utapanju u „Novi svetski poredak“. Globalizacija kao ideja o jedinstvenom svetu, predstavlja neoimperijalistički projekat uređivanja međunarodnih odnosa u funkciji snaga „Novog svetskog poretka“, tj. novih gospodara svetske moći. Ovi tirani, kao i njihove sluge u Srbiji, celokupnu srpsku istoriju prikazuju kao neprestani sukob sa zdravim razumom, a srpski narod neizlečivo oboleo od mitomanije, nacionalizma i teritorijalnih pretenzija prema susednim narodima. Prihvatanjem internacionalizma, Srbi nemaju nijednu garanciju da će se zaustaviti tendencija rasrbljavanja, obezbožavanja, usitnjavanja i gubitka teritorija. Srbi za sada nemaju uopšte političku viziju, a država samo prima upustava i sprovodi program MMF-a, Svetske banke, Briselske administracije i Haškog suda.
Ključne reči: nacionalizam, internacionalizam, globalizacija, atlantisti, Srbi, Zapad.